هيدروژل‏ها شبكه‏ هاي بسپاري با پيكربندي سه‏بعدي هستند كه قادر به جذب مقدار زيادي آب يا مايعات زيستي مي‏باشند. تمايل اين تركيبات به جذب آب به دليل حضور گروه‏هاي آبدوست نظير -OH، -CONH-، CONH2 - و SO3H - در بسپارهايي است كه ساختار هيدروژل را تشكيل مي‏دهند. بسته به ماهيت محيط آبي و ساختار بسپار، ژل با نسبت‏هاي مختلفي آبدار مي‏شود كه گاه اين ميزان به بيش از نود درصد وزني بسپار مي‏رسد. محتواي آبي هيدروژل‏ها نقش مهمي در تعيين ويژگي‏هاي كلي شبكه‏ي بسپاري ايفا مي‏كند. بر اين اساس در مقايسه با شبكه‏هاي بسپاري آبگريز، هيدروژل‏هاي آبدوست خصوصيات متمايزي از خود نشان مي‏دهند. همچنين شرايط تهيه‏ي هيدروژل‏ها نيز به طور قابل ملاحظه‏اي ملايمتر است و علاوه بر تشكيل ژل در دماي محيط، به ندرت از حلال‏هاي آلي در فرآيند توليد آنها استفاده مي‏شود. هيدروژل‏ها به ويژه انواعي كه در دارورساني و اهداف پزشكي زيستي مورد استفاده قرار مي‏گيرند، بايد زيست‏سازگاري و زيست تخريب‏پذيري قابل قبولي داشته باشند (1). ساختار شبكه هيدروژل‏ها مي‏تواند ماكرومتخلخل(macroporous)، ميكرومتخلخل (microporous) يا غير متخلخل (nonporous) باشد. هيدروژل‏هاي ماكرومتخلخل منافذ بزرگي در ابعاد 1/0 تا 1 ميكرومتر دارند. اين هيدروژل‏ها داروي به دام افتاده درون خلل و فرج خود را از طريق مكانيسمي كه بستگي به ضريب پخش دارو دارد آزاد مي‏كنند. هيدروژل‏هاي ميكرومتخلخل منافذ كوچكي در محدوده‏ي 10 تا 100 ريزمتر دارند و داروي داخل آنها از طريق فرآيندهاي انتشار و جريان همرفت مولكولي آزاد مي‏شود. هيدروژل‏هاي غير متخلخل ساختارهاي غربال‏مانند در ابعاد درشت‏مولكول محسوب مي‏شوند كه منافذ آنها 1 تا 10 ريزمتر است و از طريق ايجاد اتصالات عرضي در زنجيره‏ هاي تكپار (monomer) تشكيل مي‏گردند (2). ريزذرات ها هيدروژل هاي پليمري در ابعاد ريز هستند كه بسيار قابل انعطاف، با قدرت جذب آب بالا، مساحت سطح به حجم بزرگ و زيست سازگار هستند. اسانس گياه مرزه خوزستاني حاوي مقادير قابل توجهي از تركيب كارواكرول است كه داراي اثرات ضد التهابي مي باشد. اسانس گياه مرزه خوزستاني مايعي است بي رنگ يا متمايل به زرد كمرنگ كه حاوي تركيبات فنلي از جمله كارواكرول و فلاونوئيدها است. كارواكرول با فرمول شيميايي (C10H14O) 2-methyl-5-[1-methylethyl] و وزن مولكولي gr/mol 221/150 يك تركيب فنلي بوده كه بيشترين ماده تشكيل دهنده اسانس گياه مرزه خوزستاني مي باشد. كارواكرول يك منوترپن فنوليك است كه علاوه بر مرزه در گياهان معطر بيشماري همچون زيره سبز ، مرزنگوش ، پونه كوهي ، مرزه و آويشن وجود دارد. در طب سنتي از گياهان ذكر شده براي درمان درد، آرتريت، آسم، عفونت هاي باكتريايي و سردرد استفاده مي شده است. كارواكرول تركيبي است كه داراي خواص بيولوژيكي از جمله ضد ميكروب، ضد التهاب، ضد تروموتيك و مهار كننده آنزيم استيل كولين استراز است. همچنين كارواكرول يك تركيب مشتق شده از گياهان است كه به دليل داشتن خاصيت ضد ميكروبي به عنوان نگهدارنده طبيعي در مواد غذايي مورد استفاده قرار مي گيرد